Διαχωρισμός Αορτής
Εισαγωγή
Ο διαχωρισμός της αορτής είναι μια επείγουσα κατάσταση όπου ο ασθενής θα πρέπει να μεταφερθεί άμεσα σε εξειδικευμένο αορτικό κέντρο. Ο διαχωρισμός αορτής συμβαίνει όταν παρουσιάζεται ρήξη στο εσωτερικό στρώμα της αορτής. Δηλαδή η αορτή, η οποία και αποτελεί το μεγαλύτερο αγγείο του σώματος, σχίζεται σε ένα ή περισσότερα σημεία με αποτέλεσμα να εκδηλωθεί αιμορραγία, η οποία οδηγεί στην αποκόλληση (διαχωρισμό) του έσω και μέσου χιτώνα (στρώματος) της αορτής.
Ο διαχωρισμός αορτής είναι σχετικά σπάνιος. Εμφανίζεται συνήθως σε άνδρες ηλικίας 60 και 70 ετών. Τα συμπτώματα του διαχωρισμού της αορτής αρκετές φορές μπορεί να μοιάζουν με εκείνα άλλων ασθενειών, οδηγώντας συχνά σε καθυστερήσεις στη διάγνωση. Ωστόσο, όταν ο διαχωρισμός αορτής ανιχνεύεται εγκαίρως και αντιμετωπιστεί άμεσα, τα ποσοστά επιβίωσης του ασθενούς αυξάνονται σημαντικά.
Η έγκαιρη πρώιμη διάγνωση της νόσου
είναι πολύ σημαντική
για την καλή έκβαση της κατάστασης και στα δύο στάδια της νόσου.
Διαχωρισμός αορτής
Η αορτή είναι ένα αγγείο το οποίο αποτελείται από τρεις χιτώνες. Σε μερικούς ασθενείς ο μεσαίος χιτώνας ξεκολλάει από τον έξω χιτώνα και ο χώρος που δημιουργείται γεμίζει με αίμα. Ως αποτέλεσμα, η αορτή που είναι σαν ένας σωλήνας αποκτά δυο αυλούς, έναν αληθή που είναι ο φυσιολογικός αυλός πριν την εμφάνιση του διαχωρισμού και έναν ψευδή. Εξαιτίας του γεγονότος ότι ο ψευδής αυλός προς τα έξω αποτελείται μόνο από ένα χιτώνα μπορεί να σπάσει πιο εύκολα. Από την άλλη, ο αληθής αυλός συμπιέζεται λόγω του ότι ο ψευδής αυλός γεμίζει με αίμα και μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα συμπτώματα ανάλογα με το σημείο πίεσης.
Οι κύριοι κίνδυνοι ενός διαχωρισμού της αορτής είναι η ισχαιμία από συμπίεση του αληθούς αυλού, η αυξημένη αρτηριακή πίεση και η ρήξη της αορτής.
Ποιες είναι οι επεμβατικές μέθοδοι χειρουργικής θεραπείας;
Θεραπευτικές επιλογές
Κύριο κριτήριο για το είδος της θεραπείας αποτελεί ο τύπος του διαχωρισμού. Οι διαχωρισμοί τύπου Α (δηλ. διαχωρισμοί που περιλαμβάνουν το αορτικό τόξο) θεωρούνται επείγουσες καταστάσεις και επιβάλουν άμεση καρδιοχειρουργική παρέμβαση. Οι διαχωρισμοί τύπου Β (δηλ. διαχωρισμοί που ξεκινούν μετά το αορτικό τόξο) θεωρούνται επείγουσες καταστάσεις και αρχικά παραπέμπονται σε οργανωμένα αγγειοχειρουργικά κέντρα με πρόσβαση σε καρδιοχειρουργική κλινική.
Η απόφαση άμεσης ή μη παρέμβασης σε ένα διαχωρισμό τύπου Β εξαρτάται από τα συμπτώματα του ασθενούς καθώς και κάποια απεικονιστικά κριτήρια στα πλαίσια της αξονικής αγγειογραφίας. Επί εμμένουσας αρτηριακής υπέρτασης, ισχαιμίας ή ρήξης, ο ασθενής χρήζει άμεσης αντιμετώπισης η οποία είναι ελάχιστα επεμβατική λόγω των σύγχρονων ενδαγγειακών μεθόδων. Σε περίπτωση απουσίας συμπτωμάτων που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενούς ακολουθείται ένα πρωτόκολλο παρακολούθησης στην εντατική και επαναληπτικής απεικόνισης της αορτής, το οποίο είναι κοινό στα περισσότερα αορτικά κέντρα παγκοσμίως. Σε δεύτερο χρόνο (τουλάχιστον 14 μέρες) αποφασίζεται αν θα πρέπει να πραγματοποιηθεί ενδαγγειακή παρέμβαση ή όχι.
Ο ρόλος του αγγειοχειρουργού
Ο διαχωρισμός της αορτής τύπου Β που αφορά τους αγγειοχειρουργούς είναι μια από τις πιο δύσκολες παθήσεις εξαιτίας της ανεξέλεγκτης συμπεριφοράς της διαχωριστικής μεμβράνης. Η ελάχιστα επεμβατική ενδοαγγειακή αποκατάσταση χρειάζεται μεγάλη εμπειρία ιδιαίτερα σε ότι αφορά την αποκατάσταση της αιμάτωσης των σπλαγχνικών αγγείων. Η κλινική μας διαθέτει μεγάλη εμπειρία στη συγκεκριμένη πάθηση τόσο στην οξεία φάση της όσο και στην αντιμετώπιση ανευρυσμάτων μετά από διαχωρισμό που έχει χρονίσει.