Φλεβική Ανεπάρκεια
Εισαγωγή
Οι κιρσοί είναι η διάταση των επιφανειακών φλεβών του κάτω άκρου λόγω ανεπαρκούς λειτουργίας των βαλβίδων των φλεβών (φλεβική ανεπάρκεια). Στην ουσία αποτελούν διογκωμένες φλέβες, οι οποίες αποκτούν αυτό το σχήμα, εξαιτίας του γεγονότος ότι το αίμα λιμνάζει στις συγκεκριμένες περιοχές, λόγω της μη σωστής κυκλοφορίας του αίματος. Οι κιρσοί επηρεάζουν κατά κύριο λόγο τις φλέβες των ποδιών. Αυτό συμβαίνει γιατί η ορθοστασία και το περπάτημα αυξάνουν την πίεση στις φλέβες των κάτω άκρων.
Για πολλούς ανθρώπους, οι κιρσοί αποτελούν απλώς ένα αισθητικό πρόβλημα, όπως συμβαίνει και με τις ευρυαγγείες. Η παρουσία των κιρσών μπορεί να είναι ασυμπτωματική (αισθητικό πρόβλημα), όμως μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της καθημερινής ποιότητας της ζωής του ασθενούς, αφού μπορεί να προκαλέσουν πόνο και δυσφορία. Σε μερικές περιπτώσεις εκτεταμένης διάτασης των φλεβών, ο ασθενής μπορεί να αντιμετωπίσει πιο σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως για παράδειγμα να εμφανίσει θρομβοφλεβίτιδα του επιφανειακού φλεβικού δικτύου ή φλεβικό έλκος.
Η έγκαιρη πρώιμη διάγνωση της νόσου
είναι πολύ σημαντική
για την καλή έκβαση της κατάστασης και στα δύο στάδια της νόσου.
Κατανόηση της φλεβικής ανεπάρκειας & των κιρσών
Για να κατανοήσει κάποιος την δημιουργία των κιρσών θα πρέπει να γνωρίζει την κυκλοφορία του αίματος. Το αίμα μεταφέρει στα κάτω άκρα μέσω των αρτηριών το οξυγόνο που λαμβάνει στον πνεύμονα. Αφότου οι ιστοί των ποδιών λάβουν το οξυγόνο, το αίμα επιστρέφει στους πνεύμονες με τη βοήθεια των φλεβών.
Όταν ο ασθενής είναι όρθιος ή καθιστός, το αίμα λόγω βαρύτητας επιστρέφει προς τα πόδια. Όταν η λειτουργία των βαλβίδων των επιφανειακών φλεβών είναι ανεπαρκής και δε μπορεί να συγκρατήσει την επιστροφή του αίματος, ξεκινά ένας φαύλος κύκλος φλεβικής επιστροφής. Δηλαδή, διάτασης των φλεβών και περαιτέρω επιδείνωσης της δυσλειτουργίας των φλεβών. Από τη συνεχή διάταση των φλεβών προκύπτουν οι κιρσοί.
Στα κάτω άκρα ο άνθρωπος διαθέτει δυο κύριες επιφανειακές φλέβες που μπορούν να αποκτήσουν κιρσούς: τη μείζονα (μεγάλη) και την ελάσσονα (μικρή) σαφηνή φλέβα. Μικρά αγγεία που εμφανίζονται στο δέρμα των ποδιών με χρώμα μπλε ή κόκκινο αποτελούν τις επονομαζόμενες ευρυαγγείες.
Τα κύρια συμπτώματα των κιρσών είναι:
- το αίσθημα βάρους και καύσους στα πόδια κατά την ορθοστασία (κουρασμένα πόδια)
- άλγος (πόνος) στις γάμπες
- οίδημα (πρήξιμο) στο ύψος των αστραγάλων
Μερικοί ασθενείς αναφέρουν επίσης ένα έντονο αίσθημα καύσους στα πέλματα που τους αναγκάζει να βγάζουν τα πόδια έξω από την κουβέρτα στη διάρκεια του ύπνου. Στις πιο σοβαρές μορφές φλεβικής ανεπάρκειας εμφανίζεται σκλήρυνση του δέρματος στο ύψος των αστραγάλων, υπέρχρωση του δέρματος και καφέ κηλίδες (δερματολιποσκλήρυνση). Σε παραμελημένες περιπτώσεις η συνθήκη αυτή οδηγεί στην εμφάνιση φλεβικών ελκών.
Πώς αντιμετωπίζεται η φλεβική ανεπάρκεια (κιρσοί)
Οι κιρσοί πρέπει να αντιμετωπίζονται είτε για αισθητικούς λόγους (σκληροθεραπεία για ευρυαγγείες), είτε εάν προκαλούν συμπτώματα. Σε περίπτωση συμπτωμάτων η θεραπεία πρέπει να ξεκινά με τη χρήση καλτσών διαβαθμισμένης συμπίεσης όπου αποσυμφορούν (ξεκουράζουν) το επιφανειακό φλεβικό δίκτυο. Εάν η χρήση των καλτσών αυτών δεν βοηθά στη βελτίωση των συμπτωμάτων ή δεν είναι ανεκτή από τον ασθενή, συνίσταται η κατάργηση του επιφανειακού φλεβικού δικτύου είτε με τη χρήση ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών (laser, λέιζερ, ραδιοσυχνότητα, χρήση κόλλας κ.α.), είτε με τη κλασσική ανοικτή χειρουργική μέθοδο εκρίζωσης της φλέβας.
Ο ρόλος του αγγειοχειρουργού
Η επιτυχής αποκατάσταση της επιφανειακής φλεβικής ανεπάρκειας έγκειται στην σωστή επιλογή του τρόπου κατάργησης και στην εμπειρία του Αγγειοχειρουργού. Κατά γενικό κανόνα η πλειονότητα των κιρσών μπορεί να αντιμετωπιστεί με τις ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους όπως το λέιζερ ή η κόλλα. Ανοιχτή χειρουργική αφαίρεση συνίσταται κυρίως σε ιδιαίτερα ελικοειδή πορεία της φλέβας, σε μεγάλες διαμέτρους της κεντρικής φλέβας (>10 χιλιοστά) καθώς και σε ιδιαίτερα επιφανειακή πορεία της φλέβας. Μικρότεροι επιφανειακοί ανεπαρκούντες κλάδοι καθ’ όλο το μήκος των κεντρικών σαφηνών φλεβών αντιμετωπίζονται κατά κανόνα με μικροτομές και αφαίρεση ή με χρήση σκληροθεραπείας.
